Noud Sleumer is a conceptual designer whose role is to critique ‘the act of making’. Within self-initiated and explorative projects his focus is trained on methods of deconstruction and reduction. Simplicity is the tool that underlies these approaches and enables Sleumer to create new playgrounds of creativity, in which we can collectively re-examine our relationship to man-made matter.
NL:
Ontwerper Noud Sleumer richt zijn aandacht op de werelden die – vaak verborgen – ten grondslag liggen aan dagelijkse (gebruiks)voorwerpen. Hij bevraagt met zijn ontwerpen het liefst zaken die als vanzelfsprekend worden beschouwd.
Met het (un)making proces stelt concept-ontwerper Noud Sleumer ons bloot aan de tragikomische werelden die ons bestaan funderen. Van energie, technologie, tot wereldwijde handelsroutes, Sleumer’s wijze van ontwerpen is er een die je losmaakt van alles wat je kent. Zijn hand schetst niet zomaar een vorm, maar trekt aan een draad. Net zo lang totdat het hele ding is ontrafeld en je het gevoel hebt dat alles een beetje… verward is.
Maar hij laat ons niet hangen in dat gevoel. Zijn nadruk op het vermogen van de mensheid om – zelfs in de meest benarde situaties – inventief en creatief te zijn, staat in contrast met de vele critici die commentaar leveren vanaf de zijlijn. Zijn werk toont de potentie van design als onderzoekende kracht. Door het konijnenhol in te gaan en de chaos te documenteren, worden we uitgenodigd om de alternatieve realiteiten te zien die ten grondslag liggen aan onze gewoontes van scrollen, geïmporteerd voedsel eten en onze laptops opladen.
Om het web van design te begrijpen, moeten we het breekpunt vinden. Door iets te testen totdat het knapt, onthullen we de materiële en immateriële structuren. Deze (un)making plaatst de mens terug in een basiskader: handen, het brein en wat al niet meer. Het biedt de kans op kennis waarmee we wat autonomie terug kunnen winnen in deze overweldigend verknipte tijden. Want wat heeft het voor zin om de toekomst te ontwerpen als je geen idee hebt hoe je het nu ongedaan kunt maken?Tekst door Josh Plough
"Terwijl we gedachteloos een smartphone uit onze broekzak vissen, worden ver weg mineralen gewonnen, over wereldzeeën verscheept, verwerkt, weer vervoerd én weer afgebroken. We hebben ons omringd met een eindeloze hoeveelheid spullen, waar we de oorsprong niet meer van weten. Het productieproces, van grondstof tot eindproduct, van maker naar consument, is onzichtbaar geworden.
Conceptueel ontwerper Noud Sleumer onderzoekt de levenscyclus van ‘consumer products’. De wereldreis die mineralen afleggen van oorsprong, naar bewerking en verwerking, totdat ze als chip in onze smartphone belanden. We zien containerschepen, die bedoelde en onbedoelde vracht verschepen. En kilometerslange windmolen-kerkhoven midden in de woestijn.
Door de rol van de ontwerper om te keren – niet maken maar ontmaken – bevraagt hij de impact van productieprocessen. En de systemen, infrastructuren, mensen en drijfveren die hieraan ten grondslag liggen. Op speelse en kritische wijze brengt Sleumer zijn bevindingen in beeld: in humoristische performances, films, foto’s en indrukwekkende installaties."
Tekst door Astrid Cats
- Oktober 2021, opening Signs of (un)making (Dutch Design Week - Temporary Art Centre, Eindhoven)
EN:
Designer Noud Sleumer turns his attention to the worlds that underpin our objects. What we take for granted, he questions. His practice deconstructs and asks us to do the same. Sleumer shows us that every designed thing we meet is not static, but part of an interconnected and ever shifting web of cause and effect.
Through the (un)making process, the conceptual designer Noud Sleumer exposes us to the tragicomic worlds underpinning our existence. From energy, to technology, to global trade routes, Sleumer's designerly touch is one that unpicks. His hand does not just sketch a form, but pulls at a thread. Keeping the pressure until the whole thing unravels and we are left with the feeling that everything is just a little bit… confused.
But he does not let us wallow in that feeling. His emphasis on the ability of humanity to be inventive and creative even in the most dire situations, is in contrast to the usual critical design projects that comment from the sidelines. The fact that a methodology is being developed by the designer shows the potential of design as an investigative force. By going down the rabbit hole, and documenting the ensuing chaos, we are invited to see the alter-realities that underpin our habits of scrolling, eating imported foods and charging our laptops.
To understand the web of design we need to find its breaking point. Testing something until it snaps reveals to us its material and immaterial structures. This unmaking places the human back in the frame: hands, brain and all. It provides the chance for a knowledge that’s able to claw back some autonomy in these overwhelmingly distributed days. Because what’s the point of designing the future if you have no idea how to unmake the now?
Text by Josh Plough